Mensagens

O VERBO II

Imagem
 O VERBO II ( cotovia.org ) A conxugación verbal Como xa dixemos, os verbos son palabras variables e, polo tanto, empregámolas combinando os distintos morfemas para poder expresar todas as posibilidades significativas de tempo, modo, número, persoa e aspecto. Á hora de establecermos a combinación entre os lexemas e mais os distintos morfemas, é dicir, á hora de conxugalos, distinguimos en realidade, tres grupos de verbos: Os verbos regulares : fórmanse sempre unindo ao lexema as desinencias modo-temporais e numero-persoais dun verbo patrón. Os verbos semirregulares : trátase de verbos que, sendo regulares na maior parte das súas formas, presentan algunhas particularidades que afectan á acentuación ou ao cambio dalgunhas vogais no presente de indicativo. Os verbos irregulares : presentan variacións que afectan maioritariamente ao lexema e nalgúns casos tamén ás desinencias.   A conxugación dos verbos regulares.   A maioría dos verbos da lingua conxúganse de forma regular polo que, saben

O VERBO I

Imagem
  O VERBO I ( cotovía.org )  Introdución Un dos tipos de palabras que máis rendibilidade ofrece á hora de construírmos os textos é o verbo. O verbo é a palabra que empregamos para contar as cousas que suceden ou que imaxinamos e tamén para falar dos nosos sentimentos ou das nosas necesidades e iso é, en definitiva, o que facemos cando falamos de nós ou cando relatamos algún feito propio ou alleo. Por suposto, o que expresemos co verbo depende do significado que ese verbo teña, pero máis alá do seu significado particular ( andar, beber, decidir, rabear... ) todos teñen en común o feito de que se refiren a unha acción, a un estado ou a un proceso e que ademais achegan outros significados, como o tempo no que transcorre ese feito ( Canto moi ben/ Cantei moi ben onte no festival ) ou se é unha realidade ou é un desexo  (Cantarei moi ben/ Oxalá cante ben no festival ), por exemplo. O verbo é un tipo de palabra variable que serve para expresar accións, estados ou procesos .     Os compoñente

HISTORIA EXTERNA DA LINGUA GALEGA

Imagem
Breve historia da lingua galega (Xosé Ramón Freixeiro Mato) Genial.ly cronoloxía dos momementos momentos máis relevantes da lingua galega.

UN CHISCO DE SOCIOLINGÜÍSTICA EN IMAXES

Imagem
  CALENDARIO 2017 PARA GCIENCIA DE L.DÁVILA

O PRONOME PERSOAL

Imagem
  O pronome persoal ( cotovia.org ) Neste repaso que andamos a facer polos tipos de palabras cos que contamos na lingua, ímonos agora parar na última categoría pertencente ao grupo das palabras variables: o pronome persoal. Xa vimos no seu momento que o pronome é unha especie de comodín, é dicir, un tipo de palabra que serve para, chegado o caso, poder colocala no lugar dun substantivo, que se cadra xa utilizamos varias veces e non queremos seguir repetindo. Tamén vimos que existen dous tipos de pronomes: os que comparten as súas formas cos adxectivos determinativos (demostrativos, posesivos, indefinidos, numerais, relativos, interrogativos e exclamativos) que chamamos xenericamente “pronomes non persoais” e os pronomes persoais. E por que establecemos estes dous grupos? Vémolo a continuación:   Caracterización dos pronomes persoais Os pronomes persoais son palabras variables que empregamos para referirnos ás tres persoas do discurso ( a quen fala, a quen escoita e a aquela persoa ou c

O XÉNERO LÍRICO II

No tema anterior vimos os aspectos poéticos que gardan relación coa métrica, e tamén que as rimas e as estrofas non son elementos imprescindibles, pois existe poesía de moi boa calidade que carece de rima e outras que si a teñen e son auténticos ripios ( textos que riman pero non transmiten emoción e nos que non hai beleza). Daquela, se a rima non é a que crea a poesía, que outros aspectos debemos ter en conta para comprendela? O CONTIDO DO TEXTO: As voces poéticas Para analizar un poema é moi importante saber quen fala e ese suxeito chámase VOZ POÉTICA.  Podemos ter tantas voces poéticas como persoas gramaticais (EU, TI, EL,NÓS, VÓS ELES/AS), pero o máis frecuente é que sexa ou unha primeira persoa ( P1 ou EU lírico) ou unha terceira persoa (P3). Para detectar a voz poética, hai que fixarse nos verbos e saber cal é a súa persoa gramatical ("amo","vivo"... están en P1, fronte a "el ama" ," ela vive" que están en P3).  Cando se utiliza a voz  poét

O XÉNERO LÍRICO

Imagem
  O xénero lírico I  (cotovia.org) Introdución Xa falamos abondo noutras unidades dos textos escritos en prosa, imos falar agora de poesía. Somos conscientes de que a algúns vos asusta esta palabra, que dicides que non vos gusta ler  poesía e que ademais non a entendedes. Se cadra tedes algo de razón pero ao mellor non tanta como pensades... non vos gustan as letras das cancións?, pois poesía son... O xénero lírico é o xénero das emocións por excelencia . Cando alguén escribe un texto poético faino para expresar os seus sentimentos (amor, rabia, desesperanza, placidez... os que sexan) e, polo tanto, resultan textos moi subxectivos o que,  certamente, dificulta a lectura porque non sempre nos é doado comprendermos as emocións dos demais...  Mais a boa poesía consegue que o lector comparta e faga seus os sentimentos que se transmiten no texto. Por outra banda, tamén é certo que moitas veces nos textos poéticos empréganse recursos